Page 81 - 94-2-22

წყა­ლი და რამ­ ­დენ­ ი­მე სა­ above sea level. Known as Dakuekhi in Chechnya,
კარ­ ­ვე ად­გი­ლი, მაგ­ ­რამ უმ­ it has been visibly affected by global warming.
ჯობ­ ე­სია, მოგ­ ზ­ ა­უ­რ­მა კიდ­ ევ Once white Dakuekhi is turning dark right before
ერ­თი საა­ თ­ ი იარ­ ოს, ცე­რად my eyes, and I once again realize that I’ve seen
გაჭ­ რ­ ას დეკ­ ია­ ნ­ ი ფერ­ ­დო­ more than one lifetime usually has to offer.
ბი და მია­ ­ღ­წიო­ ს ულამ­ ა­
ზეს ად­გილს, რომ­ ელ­ ­საც I love waking up in Khidotani and contemplating
ხიდ­ ო­ტან­ ი ჰქვ­ ია. აქე­დან Khevsureti’s mountain ridges in the morning
მოჩ­ ანს სოფ­ ელ­ ი ხო­ნე და light. I was on the Atsunta Pass in August 2008
თებ­ ულ­ ოს მთა, 4400-მე­ტ­ when I learned that war had broken out. Next,
რია­ ­ნი მთა – აღ­ მ­ ო­სა­ვ­ლეთ all communications were down. There was no
კა­ვ­კას­ იო­ ნ­ ის უმა­ღ­ლეს­ ი mobile connection with Pirikita Khevsureti at the
მწვ­ ერ­ ­ვა­ლი – ჩე­ჩნ­ უ­რად time…. I spent that night in Khidotani, together
და­ქუე­ ხ­ ი, რო­მელ­ ­საც გლო­ with a group of French travelers and Tushetian
ბალ­ ურ­ მ­ ა დათ­ ­ბო­ბამ თა­ვი­ friends. You can also see Chechnya from here.
სი კვალ­ ი დაა­ ­მჩ­ ნ­ ია. ოდეს­ It was quiet all around, but we knew that a war
ღაც თეთ­ ­რი დაქ­ უ­ე­ხი ჩემ raged nearby. That’s all we knew, no more. I was
თვალ­ ­წინ შავ­ დ­ ებ­ ა და უკ­ვე the first to leave the tent in the morning. A milky
მე­რამ­ ­დე­ნედ მეჩ­ ვ­ ენ­ ებ­ ა, mist had swallowed the Mighmakhevi Gorge. Our
რომ იმა­ზე მეტ­ ის მო­მ­სწ­ ­რე pack horses were grazing on the edge of this misty
ვარ, ვიდ­ რ­ ე, წეს­ ით, ერთ­ ი blanket. I took this picture that morning….
ადამ­ ი­ან­ ის სიც­ ო­ხ­ლე უნდ­ ა
იტევ­ დ­ ეს. Two paths lead from Khidotani to Mutso. You
can take the forested slope all the way down to
მე მიყ­ ­ვარს ხი­დო­ტან­ ზ­ ე გაღ­ ვ­ ი­ძებ­ ა, ხე­ვ­სუ­რე­თის
ქე­დე­ბის დილ­ ის შუ­ქზ­ ე ცქერ­ ა. 2008 წლის აგ­ვის­ ­
ტო­ში აწუნ­ თ­ ის უღელ­ ტ­ ეხ­ ი­ლზ­ ე შევ­ ი­ტყ­ ­ვე, რომ ომი
დაი­ წ­ ­ყო, მე­რე კავ­ ­ში­რი გაწ­ ყ­ ­და. მა­შინ პირ­ იქ­ ით
ხევ­ ს­ ურ­ ეთ­ ­ში მობ­ ი­ლურ­ ი კავ­ ­ში­რი არ იყო... ფრან­
გებ­ ის ჯგუფ­ ­თან და თუშ მე­გო­ბ­რებ­ თ­ ან ერთ­ ად
ღამ­ ე ხი­დო­ტა­ნ­ზე გავ­ ათ­ ი­ეთ. აქედ­ ან ჩეჩ­ ­ნე­თიც
მო­ჩანს. გა­რ­შემ­ ო სრუ­ლი სიმ­ შ­ ­ვიდ­ ე სუფევდა, მა­გ­
რამ ვი­ცოდ­ ით, რომ სად­ ­ღაც სულ ახლ­ ოს ომი იყო.
მხო­ლოდ ეს ვიც­ ო­დით, მეტ­ ი არაფ­ ერ­ ი. დილ­ ით
პი­რვ­ ე­ლი გა­მოვ­ ედ­ ი კარ­ ­ვი­დან. მთელ მი­ღ­მა­ხე­
ვის ხეო­ ბ­ აშ­ ი რძე­სა­ვით ნი­ს­ლი იყო ჩაწ­ ო­ლილ­ ი. იმ
ნის­ლის მიჯ­ ნ­ ა­ზე ჩვენ­ ი სა­პალ­ ­ნე ცხენ­ ე­ბი ძო­ვდ­ ­
ნენ. ეს ფოტ­ ო იმ დილ­ ით გად­ ა­ვი­ღე...

ხიდ­ ო­ტა­ნიდ­ ან ორი გზა მი­დის მუ­ცოს­ კ­ ენ. შე­საძ­ ­
ლებ­ ე­ლია ტყია­ ­ნი ფერ­ ­დობ­ ით პი­რდ­ ა­პირ ხო­ნი­ს­
წ­ყ­ლის ხეო­ ­ბაშ­ ი და­შ­ვებ­ ა, მა­გ­რამ ეს დაღ­ ­მა­რ­თიც
ძა­ლია­ ნ ციც­ ა­ბოა, ხო­ლო ნა­წ­ვიმ­ არ­ ზ­ ე, ანდ­ აც ნამ­ ი­
ან დილ­ ით ტოტ­ ის თი­თო­ეუ­ ლ შეხ­ ე­ბაზ­ ე სველ­ დ­ ე­
ბი. ამიტ­ ომ მე მეო­ ­რე გზას ვა­რჩ­ ევ­ ­დი, სამ­ ­ხრ­ ეთ­ ის
– უფრ­ ო მზია­ ნ და უტყ­ ეო ფერ­ დ­ ო­ბზ­ ე, სოფ­ ელ ბა­
ხა­ოს გავ­ ­ლით ან­და­ქის წყ­ლის ხეო­ ­ბა­ში ჩას­ ­ვ­ლას,

magticom.ge 79