Page 68 - 101-1-2024
P. 68
გერონტი ქიქოძე
ena da erovnuli energia
ერ ოვ ნ ულ ი სულ ის სიმ დიდ რე და სიძ ლიერ ე ან კი
დევ მის ი სიღ არ იბ ე და უილაჯობ ა არს ად არ იხატ ებ ა
ისე ნათ ლად და ხელშ ეს ახ ებად, როგორც ენაშ ი. ენა
ააშკარ ავებს როგ ორც აზრ თ ა მორ ჭ მულობ ას და გრძნ ობა
თა მრავალ ფ ეროვ ნებას, ისე ეროვ ნ ული ტემპ ერამ ენ ტ ის
სიც ხოველ ეს აც. ეს იმიტომ, რომ ენა არ არი სიტყ ვ ათ ა და
გამ ოთ ქმ ათა მკვ დარი ლექსიკ ონ ი, ის ცოცხალ ი სალ აროა
იდეა თ ა და ემოც იათა.
დღ ეს საყ ოველ თაო ჭეშ მარ იტებად აა ცნობ ილ ი ის დე
ბულ ება, რომ ენა და აზროვნ ება ორი სხვ ად ას ხ ვ ა მხარ ეა
ერთ ი და იმავე სულ იერი პროც ესისა. იდეას მხოლ ოდ სი
ტყ ვ ის შემ წეობით ეძლევა ნათელი და მკვეთრ ი კონტ ური,
წინ ად ად ებ ის ანუ სიტყვ იე რი გამოთ ქმის წყობილებ ა სავ
სებ ით ეთან აბ რ ება აზროვ ნების მიმდ ინარ ეობას. ამიტ ომ
ენის სხვად ას ხ ვ აობ ა ყოველთ ვის აზროვ ნებისა და სულ ის
სხვად ას ხ ვაობ ას მოწ მობს მრავ ალ ი გზით. ორ მეზობ ელ
ერს ვერავ ითარ ი ბუნებრივი და ხელოვნ ური ზღუდე ვერ
აშორებს ისე, როგორც მათი ენა.
მაგ რამ ენა არ არი მხოლ ოდ გათ იშ ვ ის იარ აღ ი: ის ძლი
ერ შემაერ თ ებელ ი და შემადუღებელი ელემენტ იც აა. მის ი
შემწეო ბ ით ეროვ ნ ული ენერგ ია უდიდეს კონ ცენ ტ რ აცია ს
აღწევს იმიტომ, რომ ის აკავშ ირ ებს არა მარტ ო ცოცხალ
თაო ბ ებს ურთიერთ შორ ის, ის ერთიმეო რ ეს უახ ლ ოვებს წა
რს ულს, აწმ ყოს და მომავ ალ ს აც. აი, აქ იჭერენ მიცვ ალ ებ უ
ლნ ი ცოც ხალთ. ისინი მათ ანდერძად უტოვებენ სიტ ყ ვ ათა
და გამოთ ქმ ათა საუ ნ ჯეს. მაგრ ამ, რად გან სიტყვ ა იდეის კა
ლაპ ოტშ ია, შთამ ომ ავლ ობ ა, წინაპ რ ების აგან სიტ ყვას თან
ერთად ტრად იც იუ ლ იდეას აც ღებულობს მემკვ იდრეობით.
აქედ ან ცხად ია, რომ რაც უფრ ო მდიდარ ია ამა თუ იმ ერის ისტორიული წარსულ ი, მით უფრ ო მდიდარ ია მის ი
სულ ი, მით უფრ ო მრავ ალ ფეროვ ან ია მისი ენა. კულტ ურ ოსან ი ენის რიტ მ ი მარ ტ ო გარეშ ე საგანთ ა ფხიზელ შთა
ბეჭ დ ილ ებას როდ ი იძლევა.
ის ააშ კარ ავ ებს ძველ ისძ ველ ჩვეულებ ებს, დრომ ოჭ მულ ტრადიც იე ბს, აჩრ დილ ისებ ურ ცრუმორ წ მუნეო ბებს, ის
ხატავს უღრ ან ტყეებს და თვალ უწ ვ დ ენელ მინდვ რებს, რომელ ნიც ერთ დროს ცის ტატ ნობს საზღ ვრავ დნენ, ის
გვან იშ ნებს საგ ანთ ა ბნელ სულთ, რომელნიც ჩვენ შორეულ წინაპ არ თ ათვ ის არსებ ობდნ ენ და ჩვენ თ ვის აღარ
არია ნ.
ამიტ ომაა, რომ შეგნებულ ი ერი არც ერთს თავის სიმ დიდრეს არ ეპყრობა ისეთ ი სიფ რ თ ხ ილ ით და ყურად ღე
ბით, როგ ორც თავ ის ენას. ის მას ერთი მხრით სწმენდს უცხო ელემენ ტ ებ ის აგ ან, მეო რ ე მხრ ით მის გარ ეთ გატა
ნას ცდილ ობს. ამგ ვ არ ად იბად ება ორი მიმდინ არ ეო ბ ა, ორივე ამგვ არ ად განმ ტ კ იც ებულ ი ენა უპირ დაპ ირდებ ა
დაუ მ თ ავრებ ელ, უსუსურ, უკულტ ურო ენებს და ამარც ხ ებს მათ: ამარ ც ხებს არა ძალმ ომ რეო ბით, არამ ედ პოეზ იი
სა და ლიტ ერ ატ ურის შემ წეო ბით. დამახ ას იათებ ელი ეროვნულ ი ენერ გიის ათვ ის: მოძ რ აობა პურის ტ ული და მო
ძრაო ბა ექს ტ ენს იუ რი. პირ ველი უწინარ ეს ყოვ ლისა სინ ტ აქ სისა და ლექ სიკ ონ ის სფერ ოში აშკარავ დ ებ ა, მეორ ე
კი ყველ აზე ძლიერ სიტყვაკაზმულ ი მწერლ ობ ის შემწ ეობ ით ხორც იე ლდ ება. ენის ლექ ს იკ ონ ი იზრ დება და იწმი
ნდ ება ეროვ ნ ულ ი აქტივ ობ ის წყალ ობ ით, მისი სინ ტაქ სი თან დ ათან ყალ იბ დება.
ენერ გიულ ი ერებ ი – ფრან გ ებ ი, ინგლისელ ებ ი, რუს ებ ი, გერმან ელ ები თავია ნთ ენას თან დ ათ ან უფართ ოებ ენ
სამოქმ ედო ასპ არ ეზს, როგორც ამას ძველი რომაე ლები შვრებ ოდნენ. როგორც ერთ დროს ლათინ ური, ისე
66 magticom.ge