Page 21 - 94-2-22

ფინ­ ალ­ ის­ კ­ ენ ტე­ქნ­ ი­კუ­რად დამ­ უ­შავ­ ებ­ ულ მო­ძრ­ აო­ ­ბებს when a choreographer was born inside her, one
ჯად­ ოს­ ­ნურ ფუ­ნჯს გად­ აუ­ ­სვ­ ა­მ­და, თა­ვის ხე­ლწ­ ე­რას და­ა­
ტ­ყო­ბ­და და საო­ ­ცარ შედ­ ეგს იღე­ბდ­ ა.“
რა­საკ­ ­ვირ­ ­ვე­ლია, ეს ყველ­ ა­ფე­რი მის ცნობ­ ი­ე­რებ­ ა­
ში ილექ­ ე­ბოდ­ ა.
თით­ ქ­ ოს ჭუ­პ­რიდ­ ან და­იბ­ ა­და პე­პელ­ ა­
საბ­ ა­ლეტ­ ო სპექ­ ტ­ აკ­ ­ლის და­დ­გმ­ ა­ზე არას­ ოდ­ ეს
უფიქრ­ ია. მიუ­ ­ხედ­ ა­ვად იმი­სა, რომ მა­მას ხშირ­ ად
ეხ­მარ­ ებ­ ოდ­ ა, საკ­ უ­თარ თავს უფ­რო სცე­ნაზ­ ე ხე­დავ­ ­
და. უცნ­ აუ­ რ­ ია, მაგ­ ­რამ ზუ­ს­ტად ახს­ ოვს დრო და მო­
მე­ნტ­ ი, რო­დეს­ აც მას­ ­ში ქო­რეო­ ­გ­რა­ფი და­იბ­ ა­და. ეს
ფაქ­ ტ­ ი ძა­ლ­ზე მტკ­ ივ­ ­ნე­ულ თემ­ ას უკავ­ ­შირ­ დ­ ე­ბა –
პე­რიო­ დს, როც­ ა გოგ­ ი ალე­ქ­სიძ­ ე სან­ ქ­ ტ-პე­ტე­რბ­ უ­რ­
გშ­ ი მკურ­ ნ­ ა­ლობ­ ­და. მა­მის მდგ­ ომ­ ა­რე­ობ­ ას ძა­ლია­ ნ
გა­ნი­ცდ­ იდ­ ა და ერთ დღე­საც ემოც­ ი­ებ­ ი­სგ­ ან დას­ აც­ ­
ლელ­ ად სარ­ ე­პეტ­ იც­ იო და­რბ­ ა­ზშ­ ი გა­ნმ­ ა­რ­ტოვ­ ­და.
მარიამ ალექსიძის გალა – 10 წელი ქორეოგრაფიაში
Mariam Aleksidze’s Gala – 10 years in choreography
tied to a very painful period in her life when Gogi
Aleksidze was receiving medical treatment in
Saint Petersburg. She took his ailment close to
heart. One day, she headed to a rehearsal studio,
to unwind and find peaceful solitude.
“Suddenly, I realized that my moves were
different than usual. I was creating something
while improvising. It felt incredible, as though
someone had waved a magic wand and changed
everything, as though a butterfly had emerged
from its cocoon. I decided to stage a composition
of my own before father’s return from the hospital.
I greeted him with my first creation a month
later. He was very happy about it. He died shortly
afterwards, constantly repeating: ‘You have no
idea how happy you’ve made me!’ Not a single day
has passed without creative work ever since.”
magticom.ge 19